Meestal wordt verhoogde druk hypertensie genoemd, maar de juistere naam is arteriële hypertensie. Je kunt ook de term hoge bloeddruk vinden, maar al deze termen geven hetzelfde weer.
Bijna 20-25% van de totale volwassen bevolking heeft hoge bloeddruk, dat wil zeggen, het lijdt aan een of andere vorm van arteriële hypertensie, en de meest valide mensen hebben deze aandoening meestal niet tot 30-60 jaar. Volgens de gegevens over de bevolking van de VS kunnen we aannemen dat ongeveer 80 miljoen patiënten arteriële hypertensie hebben. Jaarlijks wordt arteriële hypertensie voor het eerst ontdekt bij ongeveer 2 miljoen patiënten. Op zichzelf treedt een verhoging van de bloeddruk (AH) vaak asymptomatisch op en manifesteert zich alleen in het late stadium van de ziekte met ernstige complicaties (herseninfarct, hart- of nierfalen, myocardinfarct). Ongeacht of de patiënt symptomen van de ziekte heeft of niet, een stabiele stijging van de bloeddruk leidt echter altijd tot de ontwikkeling van secundaire morfologische veranderingen in de bloedvaten met een aandoening van vitale organen. Daarom is het erg belangrijk om op zijn minst een algemeen idee te hebben van deze ziekte, methoden voor de diagnose en behandeling ervan.
De arteriële druk is de druk die wordt gecreëerd door de hartspier en bloedvaten. De hartspier krimpt ritmisch en bij elke druk wordt er een regelmatige portie bloed in de aorta gegooid. Dit zorgt voor een normale doorbloeding in het lichaam.
Het kan twee soorten bloeddruk worden gemeten – systolisch en diastolisch, dat wil zeggen, op het moment van reductie van de hartspier en tijdens zijn ontspanning. Aangenomen wordt dat het optimale niveau 120 tot 80 millimeter van de kwikkolom is. Als de niveaus gedurende een lange periode 140 per 100 overschrijden, is dit een indicator van hypertensie.
De belangrijkste oorzaak van hypertensie is vrij eenvoudig: de bloedvaten zijn vernauwd en het hart moet meer moeite doen om bloed te duwen. Maar uiteindelijk is de kracht van het hart uitgeput, voelen de wanden van de bloedvaten een verhoogde belasting, hierdoor is een heel complex van complicaties mogelijk.
Oorzaken en risicofactoren voor hypertensie
Ondanks het feit dat het mechanisme van hypertensie in de meeste gevallen hetzelfde is, zijn er nogal wat factoren die het optreden van hypertensie kunnen veroorzaken:
- Overgewicht. Hoe hoger het lichaamsgewicht, hoe hoger de belasting door het hart wordt gevoeld.
- Frequente stress op het werk of thuis.
- Trage levensstijl, gebrek aan lichaamsbeweging.
- Onjuiste voeding: teveel in het dieet van dierlijke vetten, zout, gebrek aan vers fruit en groenten.
- Schadelijke gewoonten: alcohol, verdovende middelen, roken.
- Overtollig cholesterol in het bloed, dat wordt afgezet op de wanden van de bloedvaten en deze vernauwt.
- Acceptatie van sommige medicijnen.
- Leeftijd ouder dan 50 jaar.
- Zwangerschap. Tijdens de zwangerschap kan zich zogenaamde zwangerschapshypertensie ontwikkelen. Het verdwijnt na de geboorte van een kind.
- Nierziekte
- Sommige pathologieën van het hart.
- Erfelijke aanleg voor hypertensie.
Behandeling van arteriële hypertensie
Behandeling van arteriële hypertensie omvat dergelijke groepen geneesmiddelen:
- Bètablokkers (Betaloc).
- diuretica (Aldactone, Aquazide-12.5).
- Angiotensine II-receptorblokkers (ARBs) (Atacand).
- Angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers (Arrow-Quinapril).
- Calciumkanaalblokkers (Amlopres-10).
- Alfablokkers.
- Alfa-agonisten.
- Renin inhibitors.
- Gecombineerde medicijnen (Accuretic).